[MET PODCAST] Joop Berding –“Een opvoeding die er doelbewust en gericht op uit is, mensen te vormen naar een kunstmatig, uniform en omschreven model om ze vervolgens in te zetten voor een concreet of nuttig doel of er gladde conformisten van te maken, is minder een grote vergissing dan wel een bijna misdadige onderneming.” (C. Verhoeven, 1969).
“Als filosoof stelt Verhoeven zich tot taak de vanzelfsprekendheid van wat dan ook kritisch tegen het licht te houden. Niet om vervolgens tot allerlei zekerheiden te komen, maar om de dingen de ruimte te geven te blijven spreken en om zichzelf de tijd te gunnen daarnaar te luisteren.”(p. 134)
De Nederlandse filosoof Cornelis Verhoeven (1928-2001) hield zich intensief bezig met de klassieke filosofie. Hij was ook jarenlang leraar op een school voor voortgezet onderwijs en hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Bovendien was hij een begenadigd schrijver van prikkelende essays. Daaronder zijn er vele die gaan over het onderwijs. De waardigheid van het vak van leraar ging hem zeer ter harte.
De centrale thema’s in zijn werk zijn verwondering en dankbaarheid, ontvankelijkheid en geduld, rust en stilte. Deze bieden een tegenwicht tegen oprukkende verschijnselen als het activisme, de rusteloosheid en de nadruk op snelle resultaten in het onderwijs. Cornelis Verhoeven neemt afstand van de maakbaarheidsideologie en pleit voor het niet-planbare en niet-berekenbare dat de kern van onderwijs uitmaakt: een leraar en leerlingen die zich samen buigen over de zaken uit de wereld.
Joop Berding presenteert in dit boek de onderwijsfilosofie van Cornelis Verhoeven. Bovendien gaat hij in gesprekken met onderwijsmensen na wat deze visie voor het onderwijs en de leraren van vandaag te betekenen heeft.
Een verrassend actuele en stimulerende bijdrage aan het doorgaande gesprek over wat onderwijs is en kan zijn.
Meer informatie over Cornelis Verhoeven op de site van Joop Berding.